Begraven als een vervloekte schat onderaan de aflevering van deze week van de officiële Xbox-podcast was nieuws over de langverwachte fabel van Playground Games. Ik noem het "schat" omdat het een zeldzame glimp opgenomen op gameplay, maar "vervloekt" omdat het kwam met het gevreesde voorbehoud dat gepaard gaat met veel ontwikkelingsupdates: een vertraging. Oorspronkelijk gepland om dit jaar te lanceren, is Fable nu ingesteld voor een release van 2026.
Vertragingen zijn natuurlijk niet noodzakelijkerwijs Harbingers of Doom, ondanks het pijnlijke wachten dat ze opleggen. In het geval van Fable kan deze vertraging een teken zijn van een rijk gedetailleerde wereld die gewoon meer tijd nodig heeft om te bloeien. Maar terwijl we wachten, is er geen betere tijd om in de fable -serie te duiken. In het bijzonder zou ik je aansporen om Fable 2 , het hoogtepunt van de serie te proberen, en (her) de vreemde en unieke RPG te ontdekken die in 2008 door Lionhead Studios is gemaakt.
Volgens de normen van het rollenspel van vandaag is Fable 2 vrij ongebruikelijk. Zelfs vergeleken met zijn tijdgenoten uit 2008, zoals Fallout 3 en de vroege 3D -titels van Bioware, valt het op met zijn unieke visie. Hoewel Fable 2 een traditionele campagne bevat met een lineair hoofdverhaal en een eclectische mix van side -quests, wijken de RPG -systemen aanzienlijk af van de gedetailleerde statblokken van games zoals Oblivion en Neverwinter Nights . Het vereenvoudigt deze aspecten om een zeer benaderbare ervaring te creëren, zelfs voor degenen die een D & D -karakterblad vinden dat zo ontcijfert als hiërogliefen.
Slechts zes hoofdvaardigheden regelen uw gezondheid, kracht en snelheid. Wapens hebben slechts één schadestatus en pantser en accessoires hebben geen complexe statistieken. Gevechten, hoewel heersend, is een eenvoudige swashbuckling, versterkt door creatieve spellcasting, zoals de grappige chaos spreuk die vijanden dwingt om te dansen of vloeren te schrobben. Zelfs de dood is soepel, met de enige boete als een klein XP -verlies.
Fable 2 is de RPG voor degenen die nieuw zijn in het genre. In 2008, toen de uitgestrekte wereld van Oblivion misschien overweldigend was voor RPG-nieuwkomers, bood Albion van Fable 2 een beter beheersbare set kleinere, gemakkelijk te navigeren kaarten. Met je loyale hondenmaatschappij die op avonturen wijst, kun je verder verkennen voorbij de gebaande paden om geheimen zoals begraven schat, verzonken grotten en de raadselachtige demon -deuren te ontdekken. Dit geeft de wereld een gevoel van schaal en kansen buiten de werkelijke grootte. De geografie van Albion is echter enigszins beperkend en leidt u naar lineaire paden tussen oriëntatiepunten. Het is geen wereld om te verdwalen, in de traditionele zin.
Hoewel de fysieke wereld van Albion niet vergelijkt met de uitgestrekte rijken van BioWare's Infinity Engine Games of Bethesda's eigenzinnige Morrowind , zou het volgens moderne of eigentijdse RPG -normen oneerlijk zijn. Fable 2 richt zich op een wereld die het leven bruist, die doet denken aan Maxis 'Singular the Sims . Door deze lens vind je een opmerkelijke simulatie van de samenleving.
Albion werkt als een vreemd, organisch uurwerkorganisme. Elke ochtend, terwijl de zon opkomt, worden de mensen wakker en beginnen hun routines. Town Criers kondigen de opening van winkels aan en later, de latentie van het uur. Net als gezinnen in de Sims heeft elke burger van Albion een interieurleven, beïnvloed door hun rollen, likes en antipathieën. Met behulp van een breidende bibliotheek met gebaren kunt u niet-hostiele karakters verrukken, beledigen, indruk maken of zelfs verleiden. Een goed uitgevoerde scheet kan pubbezoekers in hun bieren huilen, terwijl lachen om kinderen hen naar hun ouders kunnen laten rennen. Met deze interacties kunt u de samenleving van Albion, hetzij door heldendom of schurk, vormgeven, op een manier die weinig andere spellen bereiken.
Hoewel je personage een held is met een hoofdletter H, bestemd voor grote avonturen en schattenjachten, schijnt Fable 2 echt wanneer je jezelf onderdompelt in zijn samenleving. Bijna elk gebouw in Albion is beschikbaar voor aankoop, of het nu huizen of winkels zijn. U kunt geld verdienen door middel van banen zoals houtsnij of smeden, die rustgevende afleidingen worden. Zodra u een woning bezit, kunt u een verhuurder worden, eerlijke of buitensporige huurprijzen worden, of het uw huis maken en naar uw smaak verstrekken. Dan is er de volgende stap: een NPC najagen met hun favoriete gebaar totdat ze voor je vallen, wat leidt tot een komische romantiek en, uiteindelijk, een baby. Hoewel de individuele componenten kunstmatig kunnen aanvoelen, creëert de algehele ervaring een echt gevoel voor leven.
Weinig RPG's zijn in dit opzicht in Fable 's voetstappen gevolgd. Zelfs de gate 3 van de monumentale Baldur bevat niet dergelijke biologische romances en gameplay voor onroerend goed. Het levensgevoel van Albion vindt echter een onverwachte opvolger in Red Dead Redemption 2 . Rockstar's recreatie van het oude Westen is ongelooflijk responsief, waarbij NPC's geloofwaardig reageren op je acties. Elk personage kan worden interactie met het gebruik van een systeem vergelijkbaar met de gebaren van Fable 2 , en je houding kan genieten of irriteren. Significante interacties, zoals het redden van iemand van een slangenbeet, kunnen leiden tot langdurige relaties en vriendelijkheid. Als de nieuwe fabel van Playground wil blijven trouw blijven aan zijn oorsprong, zou het inspiratie moeten halen uit de levende wereld van Rockstar in plaats van de huidige trend van op tabletop geïnspireerde RPG's.
Er zijn andere essentiële elementen die speeltuin moet behouden. De duidelijk Britse humor van Fable , met zijn droge, geestige satire van het klassensysteem en onvermijdelijke zwervergrappen, moet blijven. Het spel heeft een cast van geliefde acteurs nodig, zoals Richard Ayoade en Matt King in trailers. Maar misschien wel het meest cruciaal, voorbij de bruisende wereld, is Lionhead's benadering van goed en kwaad.
Peter Molyneux, oprichter van Lionhead Studios en hoofdontwerper van de Fable -serie, heeft een fascinatie voor de tweedeling van goed en kwaad. Dit was de kern van Lionhead's eerste project, Black & White , en ging door met de carrière van Molyneux, inclusief zijn aankomende Masters of Albion . Maar de benadering van Lionhead voor de keuze van de spelers is verre van de genuanceerde beslissingen in de beste werken van de Witcher of Bioware. In Fable 2 zijn uw keuzes puur engelachtig of verachtelijk demonisch, zonder middenweg. Het gedijt op komische uitersten; Een vroege side -quest kan je misschien ongedierte opruimen of de aandelen van een handelaar vernietigen. Later kan een geest je vragen om zijn ex-verloofde te kwellen of met haar te trouwen.
Recente RPG -ontwikkeling is gericht op de uiteindelijke expressie van spelers door keuzes die een spectrum van menselijk gedrag omvatten. Morele dilemma's worden als complexer beschouwd dan het kiezen tussen het redden of schaden van kinderen. Fable gedijt echter op zijn binaire keuzes. Het stelt je in staat om de meest heroïsche held of de meest gruwelijke schurk te zijn, een concept opgericht in de eerste game met fysieke manifestaties zoals Devil Horns voor slechte keuzes. Fable 2 verbetert dit met rijkere, meer creatieve quest -takken en een reactieve wereld die uw acties weerspiegelt, uw reputatie en afstemming vormgeven. Morele resultaten in RPG's voelen vaak underwhelming omdat ze zich op het midden van de grond concentreren, waardoor het kwaad de wereld het redden van de wereld met een frons heeft. Fable 2 omarmt echter de uitersten, waardoor het werkt omdat het slechts twee paden jongleert.
Het is onduidelijk of Playground Games dit aspect van Fable zullen vastleggen. De ontwikkelingsupdate van deze week omvatte 50 seconden pre-Alpha-gameplay-beelden, maar het bood weinig inzicht in een authentieke fable- ervaring, afgezien van de verplichte kippenschop. Toch kunnen een minuut van contextloze beelden niet het hele verhaal vertellen.
Wat we uit die vluchtige seconden kunnen halen, is een meer gedetailleerde wereld dan Fable ooit heeft gezien. Het paard van het hoofdpersonage suggereert een minder beperkende open wereld dan de 360-tijdperk spellen, en de ingewikkeld weergegeven boshints op echte verkenning in deze nieuwe Albion. De korte opname van een stad, dicht en levendig met het leven, geeft hoop dat speeltuinspellen de Sims-achtige maatschappelijke simulatie hebben behouden die Fable 2 zo uniek maakt. Ik verwacht gretig te wijzen en om kinderen te lachen, te dansen op pubtafels en een wervelwind romance te hebben met een vreemde achter de groene kruideniers.
Maar dit alles is een jaar weg. In de tussentijd kunt u Fable 2 voor het eerst opnieuw bezoeken of Fable 2 ervaren. Je zult snel zien waarom het zo geliefd is en waarom het cruciaal is voor speeltuinspellen om zijn excentriciteiten te behouden. Wat we niet nodig hebben, is een fable opnieuw bedacht als een Witcher -kloon, een Baldur's Gate -alike of een RPG in Dragon Age -stijl. We hebben gewoon Fable nodig om fabel te zijn, scheten en zo.
